تاریخه طلایی

سلام میکاییلم

امروز برام یه تاریخ طلاییه ، شروع یه زندگی دو بارست ، قبل از اون فقط گذرانه عمر بود و تکراره مکررات ، چقدر هرلحظه  خاطره های پارسال رو مرور می کنم گاهی دلتنگ می شوم اما وقتی نگاهت می کنم همه دلتنگی هام یادم می ره . هفدهم آذر اولین روزه بارداری من رقم خورد یعنی بدون اینکه بدونم داشتم پذیرای وجوده نازنینه تو می شدم . خدا داشت یواش یواش و پله به پله منو آماده می کرد من نمی فهمیدم درک نمی کردم ضجه می زدم باهاش دعوا می کردم اما خدا بی توجه به گفته های نا حسابه من کاره خودش رو می کرد ،

خدایا وقتی می بینم دوستم داری به خودم می بالم کاش می شد در حد فهم و شعور من باهم حرف می زدیم رو در رو ؛ چهره به چهره اونقت بغلت می کردم بهت می گفتم که چقدر دوستت دارم من دوست دارم به شیوه خودم برات ابرازه احساسات کنم

پشت و پناهم تویی ، آب حیاتم تویی
دارو ندارم تویی  ؛ من به چه کس رو کنم

ای همه زیبا سرشت  ، روز و شبم چون بهشت
خواب و خوراکم تویی  ؛ من به چه کس رو کنم

مانده به راهم مخواه ،  گاه بکن یک نگاه
راهنمایم تویی  ؛ من به چه کس رو کنم

با تو نشینم چنین  ، سر بسپارم همین
اب و هوایم تویی  ؛ من به چه کس رو کنم

خاطرم آزرده گشت ،  زین همه بالا و پست
زانکه عزیزم تویی  ؛ من به چه کس رو کنم

مانده به طوفان  ، منم غرق به دریای غم
امن و امانم تویی  ؛ من به چه کس رو کنم

با تو سر آرم دمی ،  بهر دلم مرهمی
عشق و امیدم تویی  ؛ من به چه کس رو کنم

 و اما دهه محرم هم تموم شد و باز هم نخود نخود هر که رود  خانه خود

بدعادت شده بودیم هر روز از ساعت هفت ونیم می رفتیم و مهمون ها رو که بدرقه می کردیم تازه می نشستیم شب نشینی و گپ و چایی تا ساعته یک ونیم

و من از اینکه هر شب برنامه تو  رو بهم می زدم عذاب وجدان داشتم و با خودم عهد می کردم از فردا شب زود بر می گردم اما نشد که نشد

و اونجا همش یاده همه دوستا جونام بودم دوستایی که هیچ وقت ندیدمشون ، یاده نی نی هاشون ،یاده شیرین جوونم ؛  یاده اون خانومی که حسرته مادر شدن رو می کشه اما نمی دونم خدا به یاد آوریه من توجه داشت یا نه ؟

این روزها اینقدر کارهای خوشمزه ایی می کنی که نمی دونم از ذوق باید چی کار کنم ؟؟؟؟

خنده هات که بد جور دلمو برده هیچی ؛ دو ، سه باری که حموم می برمت اینقدر جیغ و سر صدا از خودت در میاری که منو از خنده روده بر می کنی و با هر وسیله کوچیکی ارتباط برقرار می کنی یه آینه کوچیک و یه تیغ  آبی - نارنجی هست کلی باهاشون حرف می زنی و براشون می خندی و جیغ می زنی ، اصلا نمی دونم چه چیزه این منظره برای تو جالبه !!!!

یا اینکه وقتی به پشت می ندازمت رو دستم که تو حموم بشورمت سریع گردنتو پایین میاری تا دست منو میک بزنی وقتی میک میزنی اینقدر قلقلکم میاد که نگووووووووووو

دو سه باری حموم کردنت برام سخت شده بسکه ماشالله پا می زنی و می خوای خودتو پرت کنی راستش جدیدا می ترسم نکنه یه بار از دستم لیز بخوری قبلان با بابایی دو تایی حمومت می کردیم اما می دیدم بابایی هی شیطونی می کنه و آب رو سرت می ر یزه منم با گریه تو یهو دادم در میاد که نکن !!!! ، واسه همین چند وقتیه هر روز دو تایی می ریم و من آروم با کلی شعر و ترانه و بازی میشستمت ، اما با این حسابه دست و پا زذن های فکر کنم باید باز بابایی رو هم به جمع مون دعوت کنم

و اینکه یاد گرفتی به سمته راست بچرخی یا وقتی می خوابونمت سعی می کنی نیم تنه تو به حالت اعتراض بالا بیاری که من نمی خوام بخوابم منم برای خوابوندنه اعتراضت پستونکتو دهنت می ذارم که اولش با خوردنه پستونک اعتراضت رو به صورت اوووم اووم نشون می دی .

جدیدان صبح ها یه کم بهت آب می دم که خیلی خوشت میاد کلی مزه مزه اش می کنی و وقتی قطره چکون رو به سمتت میارم خودت دهنت رو باز می کنی .

خیلی وقت ها بهت خیره می شم تا قیافه ات تو اون حالت برای همیشه تو ذهنم بمونه ؛ اما نمی دونم چرا یادم میره الان اصلان قیافه نوزادی و یک ماه پیشت یادم نمیاد فکر می کنم همیشه اینجوری بودی همین قیافه ، چرا من اینجوری ام هان !!!!!!!!!

دایم نگاهه عکسای گذشته ات می کنم و برام جالبه که چقدر کوچولو بودی ؛ چقدر حیف که این روزا تموم می شن ، طفلک مامانای قدیم که هیچ عکسی از بچه هاشون نداشتن یا نهایت یکی ، دو تا از کل بچگی شون تو عکاسخونه می گرفتن شاید واسه همین این قدر بچه می آوردن که دلتنگ بچگی های بچه ها شون بودن .

عاشقتم فرشته کوچولو

چند تا عکسه قدیمی رو بابایی اسکن کرده بود گفتم شاید خالی از لطف نباشه اینجا بذارم :

بابا قاسم

مامان اکرم

مامان اشرف

اینم مامان اشی جونه خودم و بابای خدا بیامرزه منه

اینم بابایی وقتی که شش ماهه بوده

مامان اکرم با بابایی

بابایی در حاله خوردن آش رشته با دست

فکر کنم بابایی اینجا دو ساله بوده

اینم که بابا جونی بغله یایا جونش

ضمنان :

یه بار فکر نکنی خدایی نکرده مامانی رو از تو پارک زیره سرسره ها پیدا کردن نه !!! من عکس هام اسکن نشده تو آلبومه .