نقطه ؛ نقطه آغاز زندگی ما

پسر گلم ، همه کسم   دلم برای اومدن تو وبلاگت پرپر میزد ، اما دیدم که اینترنت قطعه ؛ تصمیم گرفتم یک قلم و کاغذ بردارم اما خودکاره هم خشک شده   و نمی نویسه و من باز برای پیدا کردن یک خودکارتمام گوشه و کناره ها رو می گردم ( حالا هم دارم پاکنویسش می کنم ) مونسم عزیزم این روزها اصلا حال و هوای خوبی ندارم دلم گرفته است ، این حسه تنهایی لعنتی دست از سرم برنمی داره از بجگی سایه به سایه تعقیبم کرده هر وقت یه جا قالش گذاشتم باز اومد و منو پیدا کرد . اما نه حالا دیگه تنها نیستم تو رو دارم دایم تو ذهنم باهات درددل می کنم و یه گوشه خلوت پیدا می کنم و...